Timpe Stekelenburg
&w=400&h=400)
En die wetenschap houdt Timpe iedere dag gemotiveerd om zijn werk goed en met plezier te blijven doen. “Zelfs op een slechte werkdag heeft mijn werk nut. Dat zorgt dat ik niet uitgekeken raak op mijn werk. Maar ook de dynamiek van een ziekenhuis en het contact met mensen spreken me enorm aan.” En ook de inhoud van het verpleegkundige werk dat Timpe doet binnen de Acute Opname Afdeling (AOA) boeit hem al vanaf het eerste moment dat hij voet zette op de afdeling: “Ik heb diverse stages gelopen voor langere perioden, toch was slechts een proefdag op deze afdeling voldoende om me over de streep te trekken hier te blijven.”
De afdeling
Want buiten een geweldige, uitzonderlijke teamcultuur, zoals Timpe omschrijft, is de afdeling wat hem betreft inhoudelijk de ideale mix tussen chirurgische zorg en interne geneeskunde. “Veel mensen hebben een voorkeur voor een specialisme, maar ik heb dat niet. Ik vind beide leuk.” Wat dat betreft kan Timpe op de afdeling in zijn handen knijpen. Want alle specialismen die vanaf de Spoedeisende Hulp komen, uitzonderingen daargelaten, worden op de AOA opgenomen: “Ik werk met hematologische patiënten, transplantatiepatiënten, psychosomatische patiënten en veel soorten chirurgische patiënten.”
"Ik hoef mezelf nooit af te vragen waarom mijn werk nut heeft."
Kennis en afwisseling
En die brede patiëntengroep zorgt voor afwisselende dagen, maar vraagt ook van Timpe dat hij de kennis heeft om voor die brede doelgroep de juiste zorg te kunnen verlenen. “Je kunt je voorstellen dat de zorg bij een botbreuk anders is dan bij een getransplanteerde patiënt. Bij chirurgische patiënten focus ik me veelal op mobiliteitsherstel en bij interne patiënten juist op de monitoring van bepaalden waarden, zoals bijvoorbeeld de vochtbalans. Bij hematologische patiënten is de uitdaging dat de zorg geen vaste kaders heeft. Het zijn soms zulke moeilijke ziektebeelden dat je niet vooraf kunt bepalen welke zorg nodig is. En wat te denken van psychosomatische patiënten? Die vereisen juist niet alleen goede zorgverlening, maar ook dat je bepaalde sociale vaardigheden hebt. Bovendien werk je in een omgeving waar topreferente zorg wordt geleverd; zorg die onder de expertise valt van het LUMC. Die zeldzame ziektebeelden houden mijn werk inhoudelijk uitdagend.”
Ontwikkeling en opleiding
En het variërende werk lijkt de verpleegkundige goed af te gaan, want in slechts een jaar heeft Timpe zich opgeklommen tot een senior rol; een rol waar hij projecten trekt. “Wat het werk als senior zo leuk maakt is dat ik de mix heb tussen theorie en praktijk. We worden allemaal, verpleegkundigen en senior verpleegkundigen, gevraagd scherp te blijven en met ideeën te komen voor verbetering, maar als senior krijg ik ook echt de gelegenheid om dagen uitgeroosterd te worden om aan deze verbeterprojecten te werken. Op die manier blijf ik ook mijn kennis theoretisch verdiepen. Je wordt ook gestimuleerd om dingen aan te pakken. Ik word goed getraind en hebt enorm veel opleidingsmogelijkheden.”
De toekomst? Dat kan van alles betekenen wat Timpe betreft. “Een masteropleiding tot physician assistant spreekt me aan, maar ook een leidinggevende rol sluit ik niet uit. . Voorlopig zit ik hier goed en vind ik het belangrijk om meters op de vloer te maken.” En als senior verpleegkundige doet Timpe dat al vrij aardig, al zeggen we zelf.