Vrijwilligers

In het LUMC lopen ongeveer 250 vrijwilligers rond. Zij vervullen allerlei taken, van het helpen bij de zondagse viering tot het voorbereiden van lessen aan jonge LUMC-patiënten. Wilt u weten hoe het is om vrijwilliger te zijn? Lees een van de verhalen van onze vrijwilligers.

Els Groonheim

Tijdens het wachten even een tijdschrift lezen. Veel patiënten vinden dat prettig. Els Groonheim (1940) uit Noordwijk zorgt samen met drie andere vrijwilligers dat er elke week nieuwe tijdschriften liggen in de wachtruimtes en familiekamers van het LUMC. 

“Toen ik vijftien jaar geleden met vervroegd pensioen ging, wilde ik mijn tijd goed invullen,” vertelt Els. “Ik ben hier in het LUMC naar binnen gelopen en heb gevraagd of ik iets kon betekenen. Ik kon meteen aan de slag. Eerst in een project waarbij ik kranten bij patiënten aan bed bezorgde. Toen dat project stopte, begon ik bij de tijdschriftenvoorziening.”

Fit blijven

Els en haar drie collega’s werken iedere maandagmiddag. “Eerst sorteren we de tijdschriften die nieuw zijn binnen gekomen. Dat zijn pakketten ongelezen tijdschriften, maar ook de bladen die collega’s inleveren (zolang die nog redelijk actueel zijn). Dan gaan we in tweetallen, met een grote kar, alle wachtruimtes en familiekamers langs. We leggen de nieuwe tijdschriften neer, en nemen de oudste weer mee. Dat is een hele klus hoor, want er zijn tientallen van die ruimtes. Zo blijf ik wel fit.”

Een praatje maken

Het zijn vaak juist de kleine dingen die een bezoek aan een ziekenhuis prettiger kunnen maken. En daar valt de aanwezigheid van fijne tijdschriften in de wachtruimtes zeker onder, vindt Els. “Vooral roddelblaadjes en herentijdschriften worden goed gelezen, zien we. Die raken altijd erg beduimeld.” Haar werk is trouwens meer dan tijdschriften rondbrengen. “We maken regelmatig een praatje met mensen. ‘Wilt u me voorlezen?’, vragen ze soms. Of ze vragen of ze een oud tijdschrift mee naar huis mogen nemen. Ik kan als vrijwilliger soms ook ingezet worden om wat langer met mensen te praten, bijvoorbeeld bij iemand die hier is opgenomen en behoefte heeft aan contact.”

Gewaardeerd

Els wil nog zo lang mogelijk in het LUMC actief blijven. “Het is fijn en zinvol werk. En het LUMC zorgt goed voor haar vrijwilligers. Bijvoorbeeld met een speciaal kerstdiner en een lenteborrel. Ons werk wordt duidelijk erg gewaardeerd. De dames van het Patiëntenservicebureau bedanken ons altijd als we klaar zijn. Dat geeft een fijn gevoel. Wie erover denkt vrijwilliger te worden, zou ik zeker aanmoedigen. Maar besef wel: vrijwilliger zijn is niet vrijblijvend. Er wordt echt op je gerekend.” 

Ina Heemskerk

Sommige patiënten en bezoekers van het LUMC kunnen wel wat hulp gebruiken bij het vinden van de weg. De vrijwilligers van de Patiëntenbegeleiding staan voor hen klaar. Vrijwilliger Ina Heemskerk (1944) uit Noordwijkerhout kent inmiddels bijna iedere plek in het ziekenhuis. 

Achttien jaar geleden begon ze als vrijwilliger. “Mijn dochter deed haar promotieonderzoek in het LUMC en zij wees me erop: het ziekenhuis heeft vrijwilligers nodig voor de patiëntenbegeleiding. En zo belandde ik hier. Het beviel meteen al erg goed. Ik ben van nature een zorgzaam type, dus dit past goed bij me.”

Groot ziekenhuis

Als patiëntenbegeleider komt Ina bijna overal in het ziekenhuis: de poliklinieken, onderzoeks- en verpleegafdelingen, maar ook de spoedeisende hulp en het revalidatie- en zorghotel Revitel. “We merken dat veel mensen het best moeilijk vinden de weg te vinden. Het LUMC is erg groot, en als je al wat nerveus bent, zoals veel bezoekers, maakt dat het er niet makkelijker op. Veel mensen melden zich dan bij de medewerkers van de informatiebalie in de centrale hal. Zij roepen vervolgens een patiëntenbegeleider op.” 

Op gemak stellen

Ina brengt alle mensen naar hun plaats van bestemming, van ouderen die bijvoorbeeld alleen, slecht ter been of wat in de war zijn tot buitenlanders die de taal niet spreken en mensen in een rolstoel. “Je komt zo verschillende mensen tegen. Ik doe altijd mijn best ze op hun gemak te stellen. Dat doe ik vooral door begrip te tonen, veel te luisteren en zelf niet te veel te praten. We zijn er immers voor de patiënten, zij staan centraal.” Eenmaal op de plaats van bestemming, laat Ina mensen pas achter als ze zeker weet dat ze in goede handen zijn.  

Voldoening

Ina werkt elke week een ochtend als vrijwilliger, en dat hoopt ze nog lang te kunnen blijven doen. “Het geeft me zoveel voldoening en energie. En daarbij is het erg gezellig met mijn collega-vrijwilligers, maar ook met de andere LUMC’ers waar ik mee samenwerk. Vrijwilliger worden zou ik iedereen aanraden. Maar bedenk wel dat je voor dit werk een flinke dosis empathie nodig hebt. Je goed kunnen inleven in de mensen die je helpt is erg belangrijk." 

Ronny Kamphorst

De kinderopvang van het LUMC biedt een prettige en veilige opvang voor kinderen van patiënten met een poliklinische afspraak en bezoekers van patiënten. Ronny Kamphorst (1948) uit Leiderdorp werkt er al 18 jaar met veel plezier als vrijwilliger.

"De kinderopvang is iedere werkdag geopend voor kinderen van 6 weken tot en met 7 jaar oud," vertelt ze. "Zelf werk ik er op donderdagochtend. We zijn altijd met twee vrijwilligers aanwezig. Vanaf half negen beginnen de kinderen binnen te komen. Wij passen op ze, terwijl hun ouders naar hun afspraak of op bezoek gaan. Het is voor die ouders wel zo fijn dat ze hun handen dan even vrij hebben, en met hun aandacht helemaal bij de dokter of bij het ziekenbezoek kunnen zijn. En de kinderen kunnen bij ons heerlijk spelen, knutselen of voorgelezen worden."

Soms verdriet

Kinderopvang in een ziekenhuis, is dat anders dan een doorsnee kinderopvang? "Je merkt natuurlijk wel dat we hier in een ziekenhuis zijn. Soms komen hier kinderen met een ernstig ziek broertje of zusje. Ouders, of de kinderen zelf, willen wel eens hun verhaal kwijt. Dan bieden wij een luisterend oor. Maar de kinderen helpen we het best door ze gewoon lekker te laten spelen. Sommige kinderen komen regelmatig naar de kinderopvang. Daar bouw je dan wel een band mee op, en dat helpt om goed te kunnen reageren als ze een keer verdriet hebben.”

Kinderwereld

Werken als vrijwilliger geeft Ronny al 18 jaar veel voldoening. "Dit past goed bij me. Ik vind het fijn om met kinderen te werken. Ze verrassen je telkens weer. Ik beleef er veel plezier aan om mee te gaan in hun wereld en te zien hoeveel fantasie ze hebben. Ik ga elke donderdag met veel plezier aan de slag. Het is ook fijn om te merken dat de ouders en kinderen blij zijn met ons, en dat kinderen graag weer terugkomen."