MRSA
Deze informatie is opgesteld door de afdeling(en) Vaccinatiepolikliniek afd. Infectieziekten
Wat is MRSA?
De 'ziekenhuisbacterie' of de Meticilline Resistente Staphylococcus aureus (MRSA) is een stafylokok, een huidbacterie. Stafylokokken zijn bacteriën die veel voorkomen bij gezonde mensen en dieren, zonder dat zij daar last van hebben. MRSA is ongevoelig (resistent) voor de meeste gangbare antibiotica.
Verschijnselen
De 'ziekenhuisbacterie' MRSA zorgt bij gezonde mensen zelden voor klachten. Maar mensen met een verminderde weerstand, waarvan er meer zijn in een ziekenhuis, kunnen er infecties door krijgen. Omdat MRSA ongevoelig is voor meerdere soorten antibiotica, zijn die infecties lastig te behandelen.
Oorzaak
Hoe wordt MRSA verspreid?
Besmetting met MRSA vindt vooral plaats door direct huidcontact, voornamelijk via de handen. MRSA is vanwege de resistentie voornamelijk een probleem voor ziekenhuizen en verpleeghuizen. Sommige buitenlandse ziekenhuizen hebben veel last van MRSA . Patiënten met een MRSA-infectie zijn meestal besmettelijker dan personen die MRSA-drager zijn.
Er zijn aanwijzingen dat MRSA ook bij verschillende diersoorten voorkomt en van dier op mens wordt overgedragen. Vooral bij varkens kan dit voorkomen.
Wanneer heeft u verhoogd risico op MRSA-dragerschap?
U hebt een verhoogde kans om MRSA bij u te dragen als u:
- besmet (geweest) bent of contact heeft gehad met een huisgenoot of partner die besmet is met MRSA
- recent in een buitenlandse zorginstelling opgenomen of behandeld bent geweest, of woont in een AZC (asielzoekerscentrum)
- beroepsmatig of anderzins in contact komt met levende vleeskuikens, vleeskalveren of varkens
Vaak komen we er niet achter waar u de MRSA hebt opgelopen.
Wanneer kunt u door MRSA ziek worden?
Een gezonde MRSA-drager wordt over het algemeen niet ziek van MRSA. Maar mensen die drager zijn en daarnaast een verminderde weerstand hebben, of een operatie hebben ondergaan, zoals sommige ziekenhuispatiënten, kunnen wel een infectie krijgen veroorzaakt door de MRSA. Denk aan een wondinfectie, bloedvergiftiging (sepsis), urineweginfectie of, in zeldzame gevallen, longontsteking. Die infecties zijn dan lastig te bestrijden. De bacterie is immers niet meer gevoelig voor veelgebruikte antibiotica. Gelukkig kunnen ze meestal wel met andere antibiotica bestreden worden, maar deze hebben meer bijwerkingen of zijn duurder.
Hoe wordt MRSA opgespoord?
Bij opname op een van de verpleegafdelingen van het LUMC stelt de verpleegkundige u een aantal vragen. Een paar van die vragen gaan over MRSA. Aan de hand van uw antwoorden weet de verpleegkundige of u niet of wel een verhoogde kans hebt gelopen om MRSA-drager te zijn. Deze vragen gaan over het verhoogde risico.
Als u geen verhoogd risico heeft op basis van de vragen, dan bent u niet verdacht voor MRSA en worden er geen kweken afgenomen.
Indien u wel een verhoogd risoco heeft op basis van de vragen, dan bent u verdacht voor MRSA en worden er kweken afgenomen. Ook wordt u in contactisolatie verpleegd totdat de uitslagen van de kweken bekend zijn. Op de Intensive- (IC), en Medium care (MC) afdelingen gelden strengere regeld. U wordt daar in strikte isolatie verpleegd totdat de uitslagen van de kweken bekend zijn.
Bij poli-bezoek worden contactisolatie maatregelen ingesteld bij verdenking.
Welke behandelingen zijn er mogelijk?
In Nederland wordt veel gedaan om verspreiding van MRSA in ziekenhuizen en verpleeghuizen te voorkomen. Patiënten met MRSA worden apart verpleegd en behandeld. Binnen de Nederlandse ziekenhuizen is vanaf begin juli 2006 het MRSA-beleid gewijzigd. Naast patiënten die worden opgenomen uit buitenlandse ziekenhuizen zullen ook patiënten die beroepsmatig in nauw contact komen met levende varkens op varkensbedrijven en zij die woonachtig zijn op dergelijke varkensbedrijven gecontroleerd worden op MRSA-dragerschap. Goede hygiëne kan bijdragen om de kans op MRSA-dragerschap te verkleinen. Was daarom na contact met varkens en kalveren de handen met water en zeep en droog ze zorgvuldig af.